Ja się właśnie staram przywrócić wspomnienia, żeby oswoić się z myślą, że już tej osoby przy mnie nie będzie.
no po pierwsze nie można się dołować, tylko trzeba znaleźć sobie jakieś zajęcie.
W tych czasach to już luz, oczywiście tęskni się za kimś, ale gdyby wziąć pod uwagę to wszystko, co oferuje dzisiejsza technologia, to naprawdę nie mamy na co narzekać! Mejle, FB, Skype, kamerki internetowe... wszystko to daje niesamowicie wiele - i tak też ja sobie radzę z tęsknotą: po prostu przebywając z tą osobą w przestrzeni wirtualnej.
Pomyślcie, co było 20 albo 30 lat temu!
Przede wszystkim staram się wtedy nie być sam tylko wychodzić razem ze znajomymi, żeby nie myśleć o tym co straciłem i oswoić się z tą myślą.
Ja oglądam wtedy zdjęcia osoby, za którą tęsknię, żeby przywołać do siebie piękne wspomnienia związane z tą osobą
Lepiej szybciej przywyknąć do tego, że tej osoby już z nami nie ma i nie będzie niż cały czas uciekać przed prawdą.
-----------------
wydobycie łupków w polsce
Zawsze można do tego kogoś zadzwonić, pogadać ... a najlepiej wyjść z domu i spotkać się z przyjaciółmi - tęsknota szybko nam przejdzie, i nie będziemy pamiętać.
Kiedyś - gdy jeszcze nie mieszkałam z moim K. - widywaliśmy się tylko w weekendy i przez cały tydzień baaardzo tęskniłam. Starałam się maksymalnie zapełnić sobie dzień różnymi zadaniami oraz spotkaniami z przyjaciółmi, żeby czas do weekendu szybciej zleciał i żebym nie miała czasu na tęsknotę. Ale w 100% nie da się wyciszyć tego uczucia, które nas gryzie od środka, gdy brakuje nam kogoś bliskiego.
Nie tęsknie-spotykam się jeśli tylko jest możliwość, a jak nie ma, to dzwonię i rozmawiam.
Tęskni się na początku ale potem coraz mniej.TO jest jak z ogniskiem kiedyś gaśnie.
Ja staram wyłączyć sobie myślenie ale często jest to bardzo trudne